در اینجا یک درمان سریع برای فیلم های علیرضا خمسه است

ایل زعفرانیها در قوچان، فاروج، شیروان، درگز، و مشهد ساکن هستند. شهرهای حاشیه رودخانه اترک به ترتیب قوچان، باجگیران فاروج، شیروان، بجنورد و آشخانه و در دیگر قسمتها درگز، اسفراین، کلات، مشهد، نیشابور و چناران دارای اقوام کرد میباشند. حضور جمعیت از شهرهای مختلف، هنرنمایی هنرمندان گوناگون، تجلیل از سرآمدان موسیقی وفرهنگ منطقه در برخی عروسیها حضور زنان با لباس زیبا و رنگارنگ محلی، شعر خوانی شاعران محلی و توجه ویژه به استفاده از نمادهای بومی-محلی در تزیین جایگاه و محیط عروسی و بهرهگیری از سنتهای نیک شه واش (شادباش) و دیگر آیینهای عروسی سبب شده است که هر عروسی به یک جنگ بزرگ فرهنگی و هنری منطقه تبدیل شود و سی دی این عروسیها در کوتاهترین زمان و در سطح وسیعی مورد استفاده خانوادهها قرار گیرد و گاه یک عروسی سنتی فراتر از یک شهر و استان مورد استقبال قرار گرفته است. بیشترین جمعیت کردنشین در شهرهای بجنورد، قوچان، شیروان، فاروج و اسفراین و درگز میباشند. نقوش حیوانات و گل و گیاه بیشترین فراوانی را در این فرشها دارد. درحاشیه مزارع روستای خلخالیه، نیزارهای وسیعی وجود دارد که کودکان و نوجوانان و در گذشته زنان و مردان گلهای نیها را چیده و بعد از بافت به بازار عرضه میکنند و به عنوان منبع درآمدی برای خصوصاً کودکان و نوچوانان (بعنوان کسانی که گلهای نی را جمعآوری میکردند) و زنان روستا (بافنده جارو) میباشد. ᠎Th is article was written ᠎with the he᠎lp ᠎of G​SA C ontent　Gen erator D em​ov᠎ersion!

آواز نی تا آوای ایل: سیری در تاریخ و فرهنگ مردم روستای ادامه مطلب فروان. بلیروانها: نی نوازانی هستند که بیشترشان به صورت شبانان و چوپانان، در فضای باز کوهستان به نواختن و فراگیری آن اقدام میکنند و گله گوسفندان یا شتران را با آوای نی خود، به چرا و حرکت وامیدارند. تنها بعضاً این پوشش اصیل کرمانجی در میان زنان عشایر، آن هم زنان مسنتر، دیده میشود و گاه نیز اهالی خطه خراسان شمالی در مجالس جشن و شادی اقدام به پوشیدن لباسهای کرمانجی میکنند. اما از چند دهه پیش امنیت منطقه توسط دولت مرکزی تأمین میشود و ژاندارمها کوچ نشینان را خلع سلاح نموده و خصومتها و ستیزها را خاموش کردهاند. حمایت از عشایر؛ عدم مراقبت صحیح دولت از این گروه که در نواحی مرزی روسیه و عثمانی ساکن بودند موجب میشد گاهی اوقات این عشایرکه ازسرحدداری خسته میشدند، به آن سوی مرزهای ایران هجوم برده و مبادرت به دستبرد نمایند. تعدادی از باصریها در گرمسار ساکن شده و پس از مدت کوتاهی گروهی از آنان به فارس و موطن اصلی خود بازگشتند و در سال ۱۳۳۳ به جز چند خانوار که در فروان سکونت یافتند، بقیه به روستاهای شهرستان ورامین مهاجرت کردند. باصریها، وابسته به ایل باصری یکی از پنج ایل خمسه فارس هستند که در اواخر حکومت قاجاریه (احمد شاه) و پس از درگیریهای که بین آنها پیش آمد به گرمسار تبعید شدند.

درحالی که حداقل به مدت دو قرن، اداره و رهبری جامعه کرد خراسان به عهده دستگاهی با سلسله مراتب مشخص بود که در راس آن یک یا دو ایلخان قرار داشت که یکی از آنها در شهر قوچان (فرهاد خان توپکانلو، علی محمد خان توپکانلو) و دیگری در بجنورد و گاهی نیز در شیروان مستقر بودند؛ ولی امروزه روابط بین طوایف و حتی بین محلههای یک طایفه به حداقل خود رسیده است. این اصالت و گستردگی، از تاریخ پر فراز و نشیب و سرزمینهای پست و بلند، کوهستانها، جلگهها، کوچها و جابجایی و برخورد با اقوام و ملل مختلف، طبیعت علیرضا خمسه بروجن و آبشارها، نغمه پرندگان و… این اقوام شامل حدود ۲۲ ایل یا طوایف مهم کردی است. به دنبال این رفتار و قتلعامها، مهاجرت کردها به مناطق داخلی ایران فزونی گرفت و گروه زیادی از طوایف به این مناطق کوچیده یا کوچانیده شدند. «تاریخ ایلات و طوایف لرستان». بیشتر اشعار هزل و هجو میخوانند و از ستمگران و صاحبان زور و زر انتقاد میکنند، در گذشته، اخبار ایلات و عشایر ولایات را از نقطهای به نقطه دیگر،انتقال میدادند و در واقع کار رادیو و تلویزیون کنونی را انجام میدادند. در طول دو سده اخیر خانوادههای ایل زاده از ایلات بختیاری، عرب میش مست و قشقایی به این ایل ملحق شده و به گویش الیکایی(شبیه به گویش ساروی) که گویشی از زبان مازندرانی است سخن میگویند و این طایفه فراوان نام دارند. Data h᠎as be​en c᠎re ated  by GSA Con te nt Generat or Demoversion.

منشأ ایل الیکایی «الیکا» است که از منطقهای به همین نام در چالوس به این منطقه آمدهاند. این، خب خیلی غلط و بد است. و در فهرست میراث جهانی نیز ثبت شده است. ۲- مراسم عزاداری در روستاهای فروان وکهن آباد نیز از وبلاگ unes. فروان هماکنون یکی از روستاهای بخش کهن آباد و شهرستان آرادان است. الیکاییها که عمدتاً در اوایل قرن حاضر در روستاهای دشت گرمسار اسکان یافتهاند، بنیان روستاهای متعدد از جمله فروان، عدل آباد، نورالدین آباد، ده پیران، حاجیآباد، سهرابخانی، کهن تل (گندل)، رمضان قره، احمدآباد، غیاث آباد (نوده خالصه) را نهادند. اراضی فروان خالصه است. ولکن نقد ریشهایتر این سریال رویکرد ایرانگریزی و ایرانتضعیفی است که متأسفانه از دورهٔ قاجار توسط مستشرقین و بعد روشنفکر نمایان داخلی دنبال میشود. جمعیت کردهای خراسان به استناد به برخی از آمارهای تا سه میلیون نفر برآورد میشود. جمعیت فروان از زمان تشکیل تا سرشماری ۱۳۶۵ همواره افزایش داشته اما طی سرشماری ۱۳۷۵-۱۳۶۵ جمعیت آن۲۲۶ نفر کاهش داشته وبه شهرستان گرمسار مهاجرت کردند. از مجموعهٔ خانهبهدوش بهعنوان اثری یاد میشود که منطبق بر اصول کمدی و طنزآمیز است اما قصهای سخیف و ابتدایی دارد. برای بافت گلیم از دارهای افقی و عمودی استفاده میشود.